ابن‌مندویه ابوعلی احمد بن عبدالرحمان اصفهانیابنمندویه ابوعلی احمد بن عبدالرحمان اصفهانی، طبیب، ادیب و شاعر اصفهانی در قرن چهارم هجری بوده است. ۱ - خاندان ابن‌مندویه«ابن‌مندویه» شهرت جماعتی از محدّثین، علماء، شعراء و ادبای اصفهان در قرن سوم تا پنجم هجری است. نسب این خاندان به مندویه (بر وزن زنگوله) به مندویه بن حجّاج بن مهاجر شروطی منتهی می‌شود. ۲ - معرفی اجمالیابوعلی احمد بن عبدالرّحمان بن مندویه اصفهانی، طبیب، ادیب، شاعر، در سال ۳۳۸ق متولّد شد، و به تحصیل پرداخت تا این که در ردیف اطبّاء درجه اوّل عهد خود محسوب شده، و از طرف عضدالدّوله دیلمی به بغداد دعوت شد. وی ازجمله ۲۴ نفر طبیبی است که در بیمارستان عضدی بغداد مشغول به خدمت گردیده، و مستمری دریافت داشته است. وفاتش در سال ۳۷۲ق واقع شده است. ۳ - آثار و تالیفاتوی قریب به پنجاه جلد کتاب و رساله در علوم پزشکی تالیف نموده که از آن جمله است: ۱. اطعمه و اشربه؛ ۲. تدارک انواع الخطاء فی تدبیر الطبّی؛ ۳. الجامع الصّغیر؛ ۴. الجامع الکبیر؛ ۵. رساله در تدبیر جسد؛ ۶. رساله در نفس و روح؛ ۷. الطّبیخ؛ ۸. کافی یا کافیه در طب؛ ۹. المدخل ۱۰. المغیث؛ ۱۱. نقض الجاحظ؛ ۱۲. نهایه الاختصار؛ رساله شماره ۲ و شماره ۵ ضمن مجموعه شماره ۲۱۱۴ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است. [۲]
مرکز اسناد دانشگاه تهران، فهرست نسخه‌های خطّی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج۸، ص۷۵۰.
[۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۳۴.
۴ - پانویس
۵ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۱۵. رده‌های این صفحه : ابن مندویه | ادیبان اصفهانی سده چهارم(قمری) | ادیبان ایرانی | شاعران اصفهان | شاعران اصفهانی سده چهارم(قمری) | شاعران ایران | شاعران سده چهارم(قمری) | طبیبان اصفهان | طبیبان اصفهان سده چهارم (قمری) | نویسندگان اصفهان سده چهارم (قمری) | نویسندگان اصفهانی | نویسندگان ایرانی | نویسندگان سده چهارم (قمری)
|